Hallo, ik ben 19 jaar geleden begonnen met analoge fotografie. En hoewel ik het werken in de doka geweldig vond, kon ik er niet omheen om me te gaan verdiepen in de digitale fotografie en nabewerking van foto's met Adobe Photoshop en later ook in Lightroom.

Fantastisch, want de mogelijkheden van digitale fotografie lijken eindeloos. Maar dat is ook meteen een valkuil en naarmate ik ouder word, besef ik dat de zoektocht naar perfectie in de digitale wereld me niet het gevoel geeft, dat ik kreeg in de doka. De rust in het donker, het ontwikkelen van de film, het zien opkomen van de foto in het bad met chemicaliën, de oneffenheden, de onscherpte soms en de levendigheid van de foto's die het daardoor kreeg.

Ik ging experimenteren met freelensing om die speciale look te creëren waar ik zo van houd en vond via deze weg de Lensbabycomposer. Deze gebruik ik met verschillende creatieve lenzen, waarbij je alles handmatig in moet stellen. De uitkomst is vaak verrassend, met een soft dreamy look. Dit is geen 'snelle fotografie'. Ik moet echt mijn tijd nemen en dat is in deze hectische tijd een verademing.

Pure foto's. Misschien niet altijd haarscherp, maar wel vol passie. Natuurlijk leent niet iedere gelegenheid zich voor deze Lensbabycomposer. Ik probeer die stralende lach, een traan, een sprong van vreugde of een gestolen kus te vangen met de juiste lens, ik klik het moment. 

Karen

Volg mij op instagram @karensfotografie